Zajmuje się również tworzeniem profili psycho-geograficznych, pozwalających na określenie prawdopodobnego miejsca zamieszkania sprawcy popełniającego swoje przestępstwa seryjnie.
Każdy człowiek posiada zestaw względnie stałych cech psychofizycznych, które przejawiają się w jego zachowaniu. Dzięki temu obserwując i badając jakiś przejaw jego działania możemy wnioskować o tych cechach w oparciu o wiedzę psychologiczną i inne dziedziny nauki (np. statystykę, socjologię, antropologię, biologię, medycynę itp.). Skoro przestępstwo jest wynikiem działania, analizując je możemy w przybliżeniu określić cechy sprawcy (psychiczne i fizyczne), co w znaczący sposób pomoże w jego wytypowaniu. Profilowanie psychologiczne to proces polegający na:
a) badaniu pod kontem
psychologicznym danych dotyczących przestępstwa i
b) określenie na ich podstawie
charakterystycznych cech sprawcy tego przestępstwa – czyli
stworzenie jego profilu psychologicznego.
Profilowanie psycho-geograficzne próbuje ustalić związek sprawcy z miejscem popełnionej zbrodni (m.in. Dlaczego wybrał to miejsce? Jak sprawca na nie dotarł? Jak je opuścił? Jak wybrał sposób przemieszczania się?). Według założeń tej metody istnieje bardzo silne powiązanie między środowiskiem geograficznym a zachowaniem człowieka. W umyśle sprawcy istnieje „mapa mentalna” otoczenia. Zawiera ona przestrzenne odzwierciedlenie środowiska wraz z przypisanym do niego ładunkiem emocjonalnym.
Profilowanie psycho-geograficzne próbuje ustalić związek sprawcy z miejscem popełnionej zbrodni (m.in. Dlaczego wybrał to miejsce? Jak sprawca na nie dotarł? Jak je opuścił? Jak wybrał sposób przemieszczania się?). Według założeń tej metody istnieje bardzo silne powiązanie między środowiskiem geograficznym a zachowaniem człowieka. W umyśle sprawcy istnieje „mapa mentalna” otoczenia. Zawiera ona przestrzenne odzwierciedlenie środowiska wraz z przypisanym do niego ładunkiem emocjonalnym.